அது ஒரு முன்பனி காலை நேரம்
பனி மூடிய தனிமையில் பார்த்தேன் என்னவளை
துயில் கொண்டு எழுந்தவளை, குளிரும் விடியல் பொழுதினிலே . . .
யாரும் இல்லா தனிமையில் - அவளும் நானும்
நாணி நின்றாள் நான் கொடுத்த முத்தத்தில்
“ நனைந்து விட்டதோ உன் இதழ்கள் வெக்கத்தில் . . .
பகலவன் கதிர் பட்டு பிரகாசிக்கும் உன் கன்னம்
காட்டுகிறது எனக்குள்ளாய் பல கனவு, பட்டாம் பூச்சிகளோடு
உன் நினைவாய் இருக்கிறேன் என்னை அறியாமல் - நாள்முழுதும்
உன்னையே சுற்றி சுற்றி வருகிறேன் உனக்குத் தெரியாமல்
நான் வாழ நம்பிக்கை கொடுத்தவளே
என் வாழ்விற்கு அர்த்தம் தந்தவளே
என் சுவாசமாய் இருக்கிறது உன் வாசம்
வாராயோ என்னோடு சேர்ந்து ஆடாயோ
தாராயோ உன் இதயம் உன் இதயம் . . .
மௌனம் களைவாயோ உன் வாய் திறந்து கூறாயோ
உன் காதல் நான்தான் என்று - ஓ !! பூவானவளே !!! “
இப்படிக்கு
தென்றல் . . .
